Czy zastanawiałeś się kiedyś co oznacza fakt, że przed potopem ludzie żyli o wiele dłużej? Biblia szczegółowo określa wiek ludzi przed potopem. Dowiadujemy się, że Metuszelach (Matuzalem) żył najdłużej ze wszystkich ludzi, których wiek znamy. Umarł mając 969 lat. Żeby wyjaśnić możliwość tak długiego życia, zarówno ludzi, zwierząt jak i roślin, trzeba sięgnąć do początków stworzenia i zastanowić się nad warunkami życia na ziemi przed potopem. Były one zupełnie inne niż dzisiaj ze względu na większe ciśnienie i zawartość tlenu w powietrzu wynikające z powłoki wody/pary/lodu nad sklepieniem (niebem). Ta woda powodowała również równomierny, umiarkowany klimat na całym globie. Gady, które rosną przez całe swoje życie, mogły osiągać gigantyczne rozmiary co potwierdzają skamieliny ich szkieletów, a jednocześnie ilość tlenu w powietrzu zapewniała im odpowiednie możliwości natleniania krwi i całych olbrzymich organizmów. Prawdopodobnie pole magnetyczne ziemi również było znacząco silniejsze. Ale to temat na osobny artykuł. Dzisiaj zastanówmy się nad implikacjami wynikającymi z długowieczności ludzi przed potopem.
Ile pokoleń po Adamie mogło zapytać go bezpośrednio o doświadczenia z Edenu? Kiedy naniesiemy wiek ludzi na wykres, np. taki jak poniżej, zobaczymy, że Lamech, ojciec Noego mógł bezpośrednio porozmawiać z Adamem i zapytać o relację z ogrodu Eden. To było osiem pokoleń później, a nadal żył naoczny świadek tych wydarzeń. Noe mógł znać wnuka Adama, Enosza. Sem, syn Noego, mogł znać Metuszelacha, który miał olbrzymie doświadczenie życiowe ze względu na swój wiek.
A jak relacja bezpośredniego świadka wpłynęła na precyzję przekazu? Wszystkie opisy wydarzeń przekazywane przez ich uczestników zawsze są najbardziej wiernym ich odwzorowaniem. Noe i jego synowie, przed potopem mieli możliwość znać kogoś kto osobiście znał Adama i to co im zostało przekazane „przenieśli” do nowego świata, jaki został ukształtowany przez potop. Dalej widać, że Abram (Abraham) mógł znać Noego, czyli jego wiedza na temat najstarszych wydarzeń dotyczących życia w ogrodzie Eden i upadku człowieka w grzech, przeszła tylko przez trzy powtórzenia. Np. mogło być tak: Adam przekazał Metuszelachowi, Metuszelach – Noemu, a Noe – Abramowi. Widać, że brak zapisów z tego okresu nie był przeszkodą dla ludzi w kwestii ich wiedzy na temat historii świata. Mogli opierać się na przekazach ustnych, które byłe wystarczająco dokładne, aby ludzie mieli świadomość grzechu i świętości Boga.
Zastanawiając się nad załączonym wykresem, można wyciągać jeszcze wiele ciekawych wniosków, chociażby dotyczących Enocha, imienia Metuszelach, wieku Jakuba, itd. Zostawiam te kwestie wszystkim zainteresowanym.
Każda nawet najbardziej drobna informacja zawarta w Biblii została tam umieszczona celowo i może coś przekazać uważnemu czytelnikowi. Wnikliwe studiowanie Słowa Bożego zawsze utwierdza wierzących w prawdziwości i dokładności natchnionych zapisów Biblijnych.