Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

Lud pogrążony w mroku ujrzał światłość wielką, i tym, którzy siedzieli w krainie i cieniu śmierci, rozbłysła jasność.

Znacie może Diodaka, tego genialnego wynalazcę z komiksów o Kaczorze Donaldzie? Kiedy wpadł na jakiś dobry pomysł, nad głową pojawiała się mu zapalona żarówka: „oświecało” go.

Znamy to zapewne również z własnego doświadczenia. Kiedy znajdowaliśmy się w ciężkiej sytuacji, brakowało nam rozeznania w jakiejś sprawie i zachodziliśmy w głowę, nie wiedząc, co począć – nagle coś nas „oświecało” i wszystko stawało się jasne.

Przytoczony na początku wiersz z Biblii także mówi o światłości, która rozbłysła w ciemności. Zacytowany jest w nim fragment z Księgi Proroka Izajasza wymieniający ciemne czasy, ludzi pogrążonych w mroku oraz krainę, nad którą rozciągał się cień śmierci. Wszędzie panowała „trwoga i pomroka” (Księga Izajasza 8,22). W tych okolicznościach lud Izraelski nagle ujrzał „światłość wielką”: Jezusa Chrystusa, obiecanego Mesjasza, Odkupiciela. Dzięki Niemu „rozbłysła jasność”.

Kiedy Pan Jezus przyszedł na ten świat, stał się światłością dla nas, ludzi. On sam jest „światłością świata” (Ew. Jana 8,12). Objawił wszystko, co do tej pory było ukryte – w odniesieniu do prawdy o Bogu, jak również do tego, co dotyczyło człowieka i tego, jak Bóg go postrzega. Syn Boży wywiódł to wszystko na światło. Nie musimy dalej błądzić w ciemności. Zostaliśmy także wiarygodnie poinformowani odnośnie do naszej przyszłości i dziejów ziemi. Istnieje jednak ktoś, kto chce zaślepić nasze oczy: szatan. Posługując się wyrafinowaną przebiegłością stara się uczynić wszystko, aby nam „nie świeciło światło ewangelii o chwale Chrystusa”. Nie dajmy się oszukać! Jedynie „prawdziwa światłość” oświeca każdego człowieka (2. Koryntian 4,4; Ew. Jana 1,9).